RT Myriad - шаблон joomla Joomla


Kościół w Swobnicy

Swobnica znajduje się 7 km na południe od Bań. To całkiem duża wieś, którą zamieszkuje prawie 600 osób. Piękno otaczającego krajobrazu oraz położenie pomiędzy dwoma jeziorami (Długim a Grodziskim) podnosi jej walory turystyczne. Jednakże nie jest to jedyna atrakcja czekająca na odwiedzających.

Historia
Na kartach historii Swobnica zapisała się bardzo wyraźnie. Przed wiekami wchodziła w skład ziemi bańskiej, którą Barnim I przekazał templariuszom. Po 1312 roku, na mocy papieskiego postanowienia, zakon został rozwiązany, a rycerskie posiadłości skonfiskowane i przekazane joannitom. W ten sposób tutejsze tereny przeszły we władanie „szpitalników”. W tym momencie zaczyna się najważniejsza część rycerskiej historii miejscowości.

Początkowo joannici urzędowali w rureckiej posiadłości templariuszy. Jednakże napięta sytuacja z miejscową ludnością zmusiła ich do zbudowania nowej siedziby. W latach siedemdziesiątych XIV wieku, na półwyspie jeziora Grodziskiego (ok. 1 km na południe od dzisiejszych zabudowań Swobnicy) powstała imponująca warownia. Była to potężna twierdza obronna, która mogła opierać się nawet długim oblężeniom. Zamysłem joannitów było jednak zbudowanie siedziby, która ochroni ich głównie przed zagrożeniem ze strony nieprzychylnej ludności.

Zamek
Największą atrakcją miejscowości jest oczywiście znajdujący się nad Jeziorem Grodziskim zamek. Wybudowano go z czerwonej cegły i oparto na planie kwadratu o boku ok. 50 metrów. Pierwotnie był on siedzibą komandorii joannickiej. Potem jego losy toczyły się burzliwie. W ostatnim czasie gminie Banie udało się pozyskać środki na remont tej budowli. W wyniku czego zaczyna ona odzyskiwać swoją dawną świetność.

Polecamy zapoznać się z krótkim artykułem, który przybliża dzieje zamku.

Kościół
Oprócz zamku, warto też zobaczyć miejscowy kościół z XIII wieku. Jako budulca użyto tutaj zbliżonych rozmiarowo, granitowych bloków. Świątynia została osadzona na planie prostokąta, pierwotnie bez chóru i wieży.

Pod koniec XIX wieku przeszła przebudowę – całość powiększono o pięcioboczną, neogotycką apsydę i zakrystię. Dobudowano także wieżę. W sierpniu 1903 r. w kościele wybuchł pożar na skutek uderzenia pioruna. Jednak bardzo szybko go odbudowano. Prace zakończyły się jeszcze w tym samym roku.

Warto zobaczyć:

Nasza strona korzysta ciasteczek dla Twojej wygody i zwiększenia funkcjonalności